تعدیل قرارداد مشارکت در ساخت
عقود و قراردادها از نظر زمان اجرا به دو دسته عقود مستمر و عقود آنی تقسیم می شوند. اثر عقود آنی در لحظه انعقاد عقد واقع می شود اما عقود مستمر در طول زمان اجرا می شوند. قرارداد مشارکت در ساخت از جمله عقود مستمر است که اجرای آن ممکن است سال ها به طول بیانجامد.
بدیهی است طرفین قرارداد مشارکت در ساخت در توافقات خود به شرایط زمان وقوع عقد توجه دارند. از طرف دیگر با توجه به نوسانات اقتصادی، ممکن است شرایط زمان اجرا تفاوت زیادی با شرایط زمان وقوع عقد داشته باشد. به همین دلیل است که موضوع تعدیل قرارداد مشارکت در ساخت مطرح می شود. با توجه به افزایش قیمت مصالح ساختمانی و هزینه های ساخت و ساز معمولا سازنده خواستار تعدیل قرارداد است.
در حقوق ایران به طور کلی در دو صورت تعدیل قراردادها امکانپذیر است؛ در صورتی که متعاقدین در زمان انعقاد عقد بر این امر توافق کنند یا در صورتی که دادگاه صالح مجوز آن را صادر کند.
برخی معتقدند در صورتی که مالک و سازنده در قرارداد خود، شرط تعدیل را درج نکرده باشند، دادگاه حق تعدیل قرارداد را نخواهد داشت اما به نظر می رسد دادگاه می تواند با تدقیق در شواهد و مدارک و همچنین بررسی دقیق شرایط و اوضاع و احوال بر اساس قاعده نفی عسر و حرج، قاعده لاضرر و نظریه غبن حادث نسبت به تعدیل قرارداد مشارکت در ساخت اقدام نماید. رسیدگی به این درخواست با دادگاه عمومی حقوقی محل وقوع ملک است.