انتقال حق اختراع از طریق رهن

مخترع به تبع ثبت اختراع دارای حقوقی انحصاری می شود. یکی از این حقوق انحصاری واگذاری حق اختراع وی است و از مصادیق این واگذاری، انتقال حق اختراع از طریق انعقاد عقد رهن می باشد.

در انتقال حق اختراع از طریق عقد رهن، دارنده حق اختراع به دلایل مختلف از جمله کسب منابع ملی لازم برای بهره برداری از اختراع ثبت شده و ... مجبور می شود حق مالکیت خود را بر اختراع به عنوان وثیقه دین خود در گرو و رهن دیگری بگذارد.

• نظرات حقوقی مختلف در رابطه با رهن حق اختراع

1. عده ای معتقدند با توجه به اطلاق عبارت هرگونه معامله راجع به ورقه اختراع در ماده 40 قانون ثبت علائم و اختراعات، وثیقه گذاردن  ورقه اختراع هم شامل این ماده می شود.
2. عده ای دیگر از حقوقدانان معتقدند با توجه به عدم صراحت قوانین ایران در رابطه با رهن حق اختراع، شاید  مخترع بتواند حق اختراع خویش را در قالب عقد صلح واگذار نماید.

• معرفی گواهینامه اختراع بابت محکومیت مالی مخترع به واحد اجرای احکام مدنی

با توجه به اینکه اختراع، سرمایه مخترع محسوب می شود، محکوم علیه می تواند در صورتیکه در اجرای ثبت علیه وی اجرائیه صادر شده باشد، با توجه به تکلیف موضوع ماده 20 آیین نامه اجرای مفاد اسناد رسمی لازم الاجرا و طرز رسیدگی به شکایت از عملیات اجرایی، گواهینامه اختراع را به عنوان مال خود به واحد اجرای احکام مدنی معرفی نماید.

• توقیف گواهینامه اختراع به تبع وثیقه گذاردن ورقه اختراع

توقیف گواهینامه اختراع به عنوان اموال مخترع، ممکن است در نهایت منجر به زوال حق اختراع گردد. چرا که در صورتیکه مخترع در حکم دادکاه محکوم علیه شناخته شود و ناتوان از پرداخت دین یا محکوم به باشد، در نهایت گواهینامه اختراع از مالکیت وی خارج و به برنده مزایده انتقال داده خواهد شد.